Czy to ważne aby lubić siebie? Jak możesz łatwo odpowiedzieć sobie na to pytanie?

 

O człowieku, który lubi siebie można powiedzieć, że posiada następujące cechy:

1. W gruncie rzeczy jest zadowolony ze swojego  potencjału i możliwości, które posiada.

To jednak nie przeszkadza mu w tym, aby szlifować umiejętności i zdobywać wiedzę o sobie samym,

2. Nie udaje kogoś kim nie jest (np. bogatego człowieka, czy znajomego kogoś kogo nie zna),

3. Obserwując innych ludzi, inspiruje się tym, co szczególnie mu się podoba, zastanawia się jak mógłby to zdobyć (a nie odebrać),

4. Jest dla siebie czuły i wyrozumiały, mając gorszy dzień pozwala sobie na ,,zwolnione obroty'', 

5. Nie żyje przeszłymi wydarzeniami, co nie oznacza, że nie wspomina ważnych wydarzeń z przeszłości,

6. Wie, że nie jest idealny, ale ta wiedza nie jest dla niego źródłem cierpienia, nie przeszkadzają mu ewentualne mankamenty,

7. Nie żyje w przekonaniu, że ,,inni mają lepiej, łatwiej i przyjemniej w życiu'',

8. Na komplementy reaguje wewnętrznym uśmiechem (zamiast: ,,hmm, chyba nie mówisz tego serio?'')

9. Jest życzliwy i pomocny,

10. Jest w stanie postawić granice, mówiąc o tym, co jest dla niego definitywnie niedopuszczalne,

11. Nie ulega złudzeniu, że  będąc na miejscu innej osoby nie posiadałby problemów.

 Wie, że wówczas martwiłyby go sprawy, którego istnienia nie był dotychczas świadom,

12. Wie, że można go cenić i lubić i że czasem może też kogoś złościć,

13. Ma przynajmniej jedną bliską osobę, 

14. Nie dostosowywuje się do schematów i mód, które mu nie służą (np. kupno notesu-terminarza, którego nie wykorzysta, korzystanie z aplikacji i gadżetów średnio mu przydatnych),

15. Nie robi niczego  na siłę,

16. Ufa własnym instynktom, pozwala sobie eksperymentować z nowymi zachowaniami, które mają mu służyć,

17. Jest szczery sam ze sobą, wie, że to absolutna podstawa.

 

Absolutnie warte podkreślenia jest to, że człowiek, który lubi siebie również przeżywa w swoim życiu kryzysy, momenty zwątpienia. Zdarza się, że jest mu wyjątkowo źle. 

Te rozwinięte przez niego cechy są efektem przebycia życiowej drogi, doświadczeń i  spotkań z ludźmi, czyli doświadczenia upływu czasu.